برنامه ششم فرانسه (1971 – 1975 )
برنامه ششم فرانسه (1971 – 1975 )
فرانسه میبایست به مقابله با یک رقابت اقتصادی بین المللی بیش از پیش سخت ، و یک تقسیم کار بین المللی دقیق تر ، بنام نوسازی صنایع فرانسه بر خیزد .
به موازات آن ، برنامه فرانسه میبایست به عوامل ساختاری ، که قدرت رقابت پذیری اقتصاد کشور را محدود می کرد ، نیز توجٌه داشته باشد : تعداد نسبتا" زیاد جمعیت کشاورز ، لزوم بهبود مدیریت و روابط اجتماعی کار در بنگاه ها ، نبود مسکن که عاملی بازدارنده در تجهیز منابع انسانی و حرفه ای بود ؛ و از اینجا بود که :
برای نخستین بار مضمون نقش اشتراکی ، که دامنه ی برنامه ریزی تاسیسات و تجهیزات عمومی را وسعت بخشید ، ظاهر شد .
به این ترتیب بود که برنامه ششم به ترکیب و هماهنگی راهبرد های بزرگ و آرمانی رئیس جمهور وقت فرانسه ، ژرژ پمپیدو ، پرداخت : رشد اقتصادی سریع ، اصلاحات صنعتی ، همراه با یک نرخ رشد پائین تورم ، یک نرخ رشد تاسیسات عمومی سریع تر از نرخ رشد تولید ؛ و بهبود وضع زندگی مردم .
در مورد آمایش سرزمین ، برنامه ششم توجٌهی خاص به شهرهای متوسط ( شهرهائی فرانسوی دارای بین 20000 تا 100000 نفر جمعیت ) داشت ؛ و برای نخستین بار به هویت سیاسی آنان از نظر آمایش سرزمین می پرداخت .
امٌا نخستین بحران حاصل از افزایش سریع قیمت جهانی نفت ، در سال 1973 ، منجر به یک تفاوت بین نرخ رشد اقتصادی میان کشورهای عضو جامعه اقتصادی اروپا گردید . باضافه ی اینکه ( موضوعی که بعد ها به کنه آن پی بردند ) دوره سی ساله شکوفائی اقتصادی اروپای غربی ( 1946 – 1975 ) به سر رسیده بود . در واقع آنچه را که جنگ بین الملل دوٌم تخریب کرده بود بازسازی شده بود ؛ بسیاری از عقب ماندگی های در تاسیسات عمومی و بطور کلٌی زیر بنائی جبران شده حال اکثریت مراکز فرانسه ( صنایع اتوموبیل ، لوازم برقی خانگی ، تلویزیون سازی ... و تقریبا" به تمامی ) مجهز شده بودند . امٌا اتفاق این دو واقعه ی غیر منتظره ای که در عین حال قابل پیش بینی بود ند یک کاهش شدید رشد اقتصادی فرانسه نشان می داد ، بخصوص برای نخستین بارثابت می کرد که تا به چه حد سیاست فرانسه– و آنهم با افسوس – آنطور که باید و شاید بر اقتصاد استوار نشده بود .
به این ترتیب اجرای برنامه ششم نهایتا" و در مجموع بسیار نامطلوب بود ؛ اگرچه طی آن یک شورای توسعه فرهنگی تاسیس گردید .
