برنامه هفتم فرانسه ( 1976 – 1980 )

 

برنامه هفتم فرانسه ( 1976 – 1980 )

مشکلاتِ پیش بینی آینده ، و بحران اقتصادی عظیمی که محیط بین المللی ، و بیش از همه فرانسه ی غریق در آن را تحت فشار قرار داده بود – بحران ناشی از افزایش ناگهانی و شدید قیمت نفت در سالهای 1973 و 1979 ، داغ شدن بازار نفت ، و تغییرات سریع بازار دلار ، سبب دشواری بیش از پیش اجرای برنامه در فرانسه شده بودند . دوره ای که با برنامه هفتم شروع شد وضعیتی پیش آمده بود که اصل برنامه ریزی را زیر سؤال می برد . برنامه ی هفتم فرانسه در یک شرایط رشد بسیار کُند جهانی تهیه و تدوین شد . سناریوهای اساسیِ مواجهه با شرایط محیط بین المللی که بسیار بدبینانه برآورد شده بودند به منظور دستیابی به هدف های رشد اشتغال بیشتر و مطلوب تر مورد حکٌ و اصلاح قرار گرفتند .

وضعیت غیر منطقی و در واقع قضا و قدری در صحنه ی بین المللی آن زمان سبب شد که در برابر ضعف روابط اقتصادی بیرونی ، فرانسه به زیر بناسازی و ساخت تاسیسات عمومی و اجتماعی بیشتر رو آورد . به این منظور بیست و پنج برنامه ی عملیاتی دارای اولویت ، مجموعا" به مبلغ صد و ده میلیارد فرانک در نظر گرفته شد که هریک در بودجه وزارتخانه یا سازمان اداری مربوطه منعکس می شدند ، و به صورتی مطلوب اجرا شده لزوم توجٌه بیش از پیش به هزینه های عمومی را نشان می دادند .

مدیریت کلٌ برنامه فرانسه ، ضمن اجرای برنامه هفتم آن کشور ، گزارشی در خصوص توجیه آن برنامه تهیه کرد که در آن موضوعاتی که میبایست در برنامه ی بعدی اولویت یابند نمودار شدند : تطبیق صنایع فرانسه با شرایط رقابت پذیری آنها در صحنه ی جهانی و برخورد کافی با مسئله ضعف و تزلزل مالی بنگاه های اقتصادی آن کشور . 

برنامه ششم فرانسه (1971 – 1975 )

برنامه ششم فرانسه (1971 – 1975 )

فرانسه میبایست به مقابله با یک رقابت اقتصادی بین المللی بیش از پیش سخت ، و یک تقسیم کار بین المللی دقیق تر ، بنام نوسازی صنایع فرانسه بر خیزد .

به موازات آن ، برنامه فرانسه میبایست به عوامل ساختاری ، که قدرت رقابت پذیری اقتصاد کشور را محدود می کرد ، نیز توجٌه داشته باشد : تعداد نسبتا" زیاد جمعیت کشاورز ، لزوم بهبود مدیریت و روابط اجتماعی کار در بنگاه ها ، نبود مسکن که عاملی بازدارنده در تجهیز منابع انسانی و حرفه ای بود ؛ و از اینجا بود که :

برای نخستین بار مضمون نقش اشتراکی ، که دامنه ی برنامه ریزی تاسیسات و تجهیزات عمومی را وسعت بخشید ، ظاهر شد .

به این ترتیب بود که برنامه ششم به ترکیب و هماهنگی راهبرد های بزرگ و آرمانی رئیس جمهور وقت فرانسه ، ژرژ پمپیدو ، پرداخت : رشد اقتصادی سریع ، اصلاحات صنعتی ، همراه با یک نرخ رشد پائین تورم ، یک نرخ رشد تاسیسات عمومی سریع تر از نرخ رشد تولید ؛ و بهبود وضع زندگی مردم .

در مورد آمایش سرزمین ، برنامه ششم توجٌهی خاص به شهرهای متوسط ( شهرهائی فرانسوی دارای بین 20000 تا 100000 نفر جمعیت ) داشت ؛ و برای نخستین بار به هویت سیاسی آنان از نظر آمایش سرزمین می پرداخت .

امٌا نخستین بحران حاصل از افزایش سریع قیمت جهانی نفت ، در سال 1973 ، منجر به یک تفاوت بین نرخ رشد اقتصادی میان کشورهای عضو جامعه اقتصادی اروپا گردید . باضافه ی اینکه ( موضوعی که بعد ها به کنه آن پی بردند ) دوره سی ساله شکوفائی اقتصادی اروپای غربی ( 1946 – 1975 ) به سر رسیده بود . در واقع آنچه را که جنگ بین الملل دوٌم تخریب کرده بود بازسازی شده بود ؛ بسیاری از عقب ماندگی های در تاسیسات عمومی و بطور کلٌی زیر بنائی جبران شده حال اکثریت مراکز فرانسه ( صنایع اتوموبیل ، لوازم برقی خانگی ، تلویزیون سازی ... و تقریبا" به تمامی ) مجهز شده بودند . امٌا اتفاق این دو واقعه ی غیر منتظره ای که در عین حال قابل پیش بینی بود ند یک کاهش شدید رشد اقتصادی فرانسه نشان می داد ، بخصوص برای نخستین بارثابت می کرد که تا به چه حد سیاست فرانسه– و آنهم با افسوس – آنطور که باید و شاید بر اقتصاد استوار نشده بود .

به این ترتیب اجرای برنامه ششم نهایتا" و در مجموع بسیار نامطلوب بود ؛ اگرچه طی آن یک شورای توسعه فرهنگی تاسیس گردید .