بنیان آمایش سرزمین و ارتباط آن با برنامه کشور و مطالعات اجتماعی – اقتصادی (1)
برنامه چهارم فرانسه ( 1962 - 1965 ) (1)
فرانسویان نشان داده اند که برنامه های رشد و توسعه اقتصادی یا به اصطلاحی بهتر و جامع تر امور اجتماعی و فرهنگی و جز آنها ، برنامه های توسعه می بایست بر اساس شناختی دقیق از جامعه و مطالعاتی عموما" جامعه شناسانه باشد . در حوالی سال 1960 میلادی اقتصاد فرانسه به صورتی کاملا" آشکار تحت یک رژیم حمایتی دولت قرار داشت . به این ترتیب فرانسه از یک حالت آشفتگی به حالتی نسبتا" رونق رسید و مصرف انبوه جلوه گر شد .
در چنین شرایطی از ساز و کار اقتصادی بود که اصول ااسی و واقعی برنامه ریزی در فرانسه شکل گرفتند . دیگر بحث بر سوق دادن تولیدات به سوی بش های دارای اولویت و مزیت اقتصادی مطرح نبود بلکه اساس بر این بود بهترین شرایط ممکن برای توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه فرانسه فراهم گردد . به این ترتیب برنامه چهارم فرانسه به مدرن سازی بخش هائی که » عقب مانده » ظاهر شده بودند ؛ پرداخت :
بخش بهداشت و درمان ( بیمارستانی )
شاهراهها و بزرگراهها
مخابرات
آموزش ملٌی
به این ترتیب برنامه های ملٌی فرانسه حالت ارشادی بیشتری یافت . هدف هائی در آن منظور شد که تحقق آنها دیگر فقط به دولت مربوط نمی شد ؛ و مردم و بخش خصوصی در آن نقش بیشتری می یافتند . درست است که فرایند برنامه بیشتر در مقوله اقتصاد کلان بود امٌا ارضاء نیاز های اجتماعی نیز در آن به حساب آمده بود .
قانون چهارم اوت 1962 به عنوان مصوبه قانونی اجرای برنامه ی توسعه اقتصادی و اجتماعی فرانسه ، برای نخستین بار مدل یا روش ارائه لایحه برنامه به مجلس ملٌی و تصویب آن به صورت قانون برنامه را نشان داد .
قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی فرانسه در روش تهیه و تدوین یک برنامه کلان مثالی بارز از روش برنامه ریزی و برنامه گزاری در فرانسه است .
