منبع یابی در کتابخانه (2)

ب - مراجع غیر مستقیم مطالعات (10)

منبع یابی در کتابخانه (2)

هرگاه پژوهشگر مطمئن نباشد که در کتابی راجع به موضوع مورد بررسی وی مطالبی وجود دارد پس از مشاهده مستقیم عنوان کتاب در کتابخانه ، یا دریافت آن  به توسط « شماره راهنما » از کتابدار ، به مطالعه مقدمه ، نتیجه و به ویژه فهرست و فهرست اعلام آن می پردازد  . حتی برخی از پژوهشگران مجرب اداری که فرصتی کافی برای انجام وظیفه محوله ندارند ، به منظور استفاده از منابع کتبی  و به ویژه کتاب ها  ، ابتدا به فهرست اسامی، فهرست اماکن  ، فهرست موضوعی ، و... یا به اصطلاح اندکس هائی که در پایان کتاب آمده است مراجعه کرده شماره صفحات مربوط به موضوع مورد بررسی خود را یادداشت و فقط به مطالعه و در صورت لزوم یادداشت آن صفحات می پردازند .

تنها عملی که لازم است قبل از یادداشت مطالب ، یا به اصطلاح « برگه نویسی توصیفی » ( فیش نویسی توصیفی ) انجام گیرد این است که با ارزیابی نسبتا" دقیق از بین منابع مشابه  ، معتبر ترین را انتخاب نموده بقیه را حذف نمود ( البته فقط در بررسیهائی که تنها جنبه ی اطلاعاتی - تالیفی داشته ملزم به پردازش ، تحلیل و تفسیر و پیش بینی نیستند ) .

برای این ارزیابی می توان عوامل زیر را در نظر گرفت :

- اعتبار بیشتر نام نویسنده یا گروهی بودن مؤلفان 

- اعتبار نام ناشر که مثلا" فلان دانشگاه مشهور است 

- پر تیراژ بودن و تعداد چاپ های کتاب

- کامل تر بودن مباحث کتاب ( با توجه به فهرست مندرجات )

- دقیق تر بودن مطالب ؛ و منطقی بودن آن به ویژه عدم تناقض در مطالب ارائه شده 

- و ...